هیچ‌کس به فکر کوچک دوست‌ها نیست! تقریباً همه گوشی‌سازان به فکر نمایشگرهای بزرگ و بزرگتر هستند و دیگر پنج اینچ به اندازه طبیعی نمایشگر گوشی‌های رده بالا تبدیل شده است. بعضی تولیدکنندگان به این هم قانع نیستند و به اندازه‌های بزرگتر فکر می‌کنند.
اما نگران نباشید! سونی به فکر شما که دوست دارید یک گوشی رده بالا اما نه چندان بزرگ داشته باشید هست و نسخه‌ای از مدل Z1 محبوب خود عرضه کرده که اندازه آن ۴٫۳ اینچ است. یک گوشی رده‌بالا که به راحتی در دست هر کسی جا می‌گیرد. در ادامه نگاهی به ظاهر و باطن این مدل جدید خواهیم انداخت.
ظاهر و سخت‌افزار
سونی سعی کرده همچنان روی همان شخصیت خاصی که از سری اکسپریا Z به بعد، روی آن تأکید کرده تمرکز کند و آن را بهبود بخشد. در نگاه نخست پشت و روی گوشی شبیه هم به‌نظر می‌رسند، انگار که در دو طرف گوشی یک نمایشگر وجود دارد! پشت براق گوشی به شیک شدن ظاهر آن کمک کرده و زیبایی خاصی به گوشی بخشیده اما می‌توانید انتظار داشته باشید که روی سطح پشتی گوشی اثر انگشت خود و بدتر از آن خش‌های ریزی را شاهد باشید.
بنابراین، اگر خیلی روی تمیز و سالم ماندن سطح گوشی خود هستید، همزمان با خرید گوشی به فکر یک محافظ پشت نیز برای آن باشید. پشت و روی براق گوشی را یک نوار آلومینیومی به هم متصل کرده‌است که از نظر بصری به‌خوبی با جنسیت بدنه آن هماهنگی دارد. در مجموع، سونی همان روند طراحی همیشگی را ادامه داده تا کاربر در همان نگاه نخست شاهد یک دستگاه مستحکم با ظاهری شیک و مدرن باشد. اما آیا این گوشی در دست کاربر هم به‌راحتی می‌آرامد؟
پاسخ به این پرسش کمی دشوار است. شاید بتوان گفت که گوشی آن‌قدر که کاربر را از نظر ظاهری تحت تأثیر قرار می‌دهد، به‌راحتی در دست کاربر قرار نمی‌گیرد. البته این به آن معنا نیست که گوشی از نظر ارگونومی در سطح ضعیفی قرار دارد، اما کمی کمتر از حد انتظار کاربری است که جذب ظاهر زیبای آن شده است.
اما از نقطه قوت‌های دیگر گوشی علاوه‌بر همان ویژگی همیشگی (ضدآب بودن) می‌توان به حالت فوق حساس لمسی اشاره کرد که باعث می‌شود بتوان با دستکش نیز از گوشی استفاده کرد. یک ویژگی دیگر که متأسفانه این روزها کمتر شاهد آن هستیم، یک دکمه اختصاصی دوربین است که کامپکت این ویژگی را دارد.
اما فقط ظاهر کامپکت نیست که نظر شما را به خود جلب می‌کند. درون این دستگاه نیز سخت‌افزاری قوی از آن پشتیبانی می‌کند. چیزی که در میان گوشی‌های این اندازه‌ای کم‌یاب است، پردازنده قدرتمند ۲/۲ گیگاهرتزی چهارهسته‌ای Snapdragon 800 که در قلب دستگاه می‌تپد.
رم دستگاه نیز دو گیگابایت است. رقم چشم‌گیر دیگر مربوط به دوربین می‌شود که ۲۰ مگاپیکسل است. بلندگوی دستگاه در لبه پایینی قرار دارد که کار خود را به‌خوبی انجام می‌دهد و صدای اخطارها و پیغام‌ها را در کنار موسیقی‌ها و فیلم‌ها به‌خوبی به گوش کاربر می‌رساند.
نمایشگر، دوربین و عمر باتری
نمایشگر ۴٫۳ اینچی گوشی جدید سونی به‌قطع یک گام رو به جلو نسبت به نسل قبلی گوشی‌های این شرکت به شمار می‌آید. رنگ‌ها با تغییر زاویه دید ثابت می‌مانند، سیاهی‌ها بسیار بهتر و عمیق تر شده‌اند و امکان تغییر White Balance نیز در میان تنظیمات مربوط به نمایشگر گنجانده شده است.
همچنین تفکیک پذیری نمایشگر دستگاه جدید به ۷۲۰×۱۲۸۰ ارتقا پیدا کرده است. اما پیشرفت‌های نمایشگر فقط مربوط به ظاهر نمی‌شوند و در صرفه‌جویی در مصرف باتری نیز مؤثر بوده‌اند. به‌طوری که عمر باتری این گوشی بی‌رقیب است.
دوربین این گوشی همان دوربینی است که در دل برادر بزرگ‌ترش (Z1) خفته است. یک دوربین با قابلیت ثبت عکس‌های ۲۰ مگاپیکسلی که می‌تواند با تغییر الگوریتم‌های اطلاعات مربوط به تصاویر عکسی شفاف تر و ۸ مگاپیکسلی نیز ثبت کند.
دوربین دستگاه از نظر سخت‌افزاری و نرم‌افزاری همان دوربین Z1 است و حرف تازه زیادی برای گفتن ندارد (برای بررسی دقیق تر دوربین می‌توانید مقاله مرواریدی زیر آب را در شماره ۱۴۹ مجله مطالعه کنید).
همانطور که پیشتر هم گفته شد نمایشگر گوشی یکی از عناصری است که به افزایش عمر آن کمک کرده‌است. باتری این گوشی یک باتری ۲۳۰۰ میلی‌آمپر ساعتی است که در نوع خود بی‌نظیر است.
این باتری در یک بار استفاده نزدیک به نه ساعت دوام آورد که در میان رقبای هم‌اندازه خود نظیری ندارد. در استفاده روزانه عادی نیز اگر در همه زمینه‌ها مانند صحبت کردن و بازی از گوشی استفاده کنید، در یک روز کامل باتری کاملاً خالی نخواهد شد. بنابراین، کامپکت از نظر عمر باتری نیز در سطح جالب توجهی قرار دارد.
امکانات نرم‌افزاری و کارایی
کامپکت یک نسخه از آخرین نسخه آندروید عقب است و با نسخه ۴٫۳ عرضه می‌شود. البته سونی وعده داده که به‌روزرسانی به نسخه ۴٫۴ یا کیت‌کت را به‌زودی عرضه کند. ضعف دیگر نرم‌افزاری گوشی شاید امکانات نرم‌افزاری باشد که شاید بهتر بود کمی برای این نمایشگر کوچکتر بهینه شوند. به بیان دیگر امکانات و گجت‌ها همان مواردی هستند که روی گوشی‌های بزرگتر یا مدل اولترا دیده می‌شوند. البته همه موارد مذکور نیاز به بهینه‌سازی ندارند، اما بهتر بود روی برخی از آنها کمی بیشتر کار می‌شد.
سونی طبق معمول اصرار دارد که کاربر از ضدویروس مک‌آفی استفاده کند. البته این مورد را در صورتی که نخواهید می‌توانید پاک کنید، اما با نرم‌افزار یکپارچه‌شده فیس بوکی کاری نمی‌توانید بکنید. این نرم‌افزار در نرم‌افزار Album یکپارچه شده و پاک شدنی هم نیست.
علاوه‌بر این، ممکن است پیشنهادهای سونی از جمله اخطارهای مربوط به استفاده از سرویس‌های سونی یا پیشنهاد استفاده از سرویس ویدیو و موسیقی سونی که به هنگام باز کردن برنامه Walkman یا Movies ظاهر می‌شوند نیز ممکن است کمی آزاردهنده باشند.
کارایی گوشی در مجموع در سطح بالایی قرار دارد. در حال انجام هر کاری که باشید شاهد کارکرد روان و سریع گوشی خواهید بود. گشت‌زنی در سیستم‌عامل، باز کردن فایل‌ها، پخش موسیقی و فیلم و بازی‌ها کاملاً روان انجام می‌شوند. کارایی گوشی با بعضی اشکالات کوچک در کارکرد دوربین کاملاً شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
نتیجه‌گیری
سونی در دوره جدید خود (پس از جدایی از اریکسون) در هر نسل از اسمارتفون‌های خود نشان داده که به انتقادها توجه می‌کند و سعی می‌کند در هر نسل مشکلات و نواقصی را برطرف کند و در این راه نیز موفق بوده‌است. جدیدترین اسمارتفون این شرکت نیز از این قاعده مستثنی نیست. کامپکت آمده تا نسخه کوچکتری از Z1 باشد، اما علاوه‌بر کوچکتر، بهتر نیز است.
سونی با عرضه این گوشی نشان داد که می‌توان یک گوشی کوچکتر عرضه کرد بدون اینکه قدرت سخت‌افزاری را فدا کرد. نمایشگر چشم‌گیر گوشی، قدرت زیاد آن و عمر باتری قابل توجه کامپکت آن را به یک گوشی بی‌نظیر در میان ۴٫۳ اینچی‌ها تبدیل کرده‌است.
علاوه‌بر همه این‌ها، کامپکت ضدآب هم است. البته شاید بد نباشد که سونی همین میزان ابتکار عمل را در حوزه نرم‌افزار نیز به خرج دهد و در ضمن کمی از تبلیغ انواع سرویس‌های خود در گوشی نیز بکاهد، تا به یک گوشی بی‌نقص نزدیکتر شود.
در دنیای عکاسی روزانه با واژه‌های گوناگونی مواجه می‌شویم که برای درک و آشنایی با این واژه‌ها نیاز به تخصص خاصی نیست تنها باید وقت گذاشت و در مورد هرکدام از آنها مطالبی را خواند.
به گزارش ایتنا، در پشت لنز دوربینهای آیینه‌دار یک آینه با زاویه ۴۵ درجه قرار گرفته که تصویر را بصورت زنده و واقعی همانگونه که هست از طریق چشمی یا ویزور به کاربر نمایش می‌دهد.
هنگام عکاسی با این دوربین‌ها آیینه کنار رفته و تصاویر ذخیره می‌شوند. این دوربین‌ها به دلیل داشتن یک آینه در درون خود، از حجم و وزن بیشتری نسبت به دوربین‌هایی بدون آیینه دارند.
دوربینهای بدون آیینه
در قلب تپنده این دوربین‌ها و پشت لنز، هیچ چیزی جز یک قطعه الکترونیکی قرار ندارد. دوربینهای بدون آیینه از حجم و وزن کمی برخوردار هستند.
ایراد بزرگ این دوربین‌ها نداشتن یک ویزور واقعی است چراکه چشمی این دوربین‌ها الکترونیکی هستند و در واقع کاربر بوسیله صفحه نمایش کار خود را راه می‌اندازد. البته با بالا رفتن کیفیت صفحه نمایش‌ها این ایراد کم رنگتر شده ولی همچنان نمی‌تواند با واقعیت رقابت کند.
فوکوس
تنظیم فاصله کانونی لنز دوربین نسبت به سوژه مورد نظر برای اینکه سوژه شفاف در عکس و کادر ما شفاف بیفتد. اگر تصاویر شفاف نبوده یا کاربر برروی سوژه به درستی فوکوس نکرده باشد، سوژه مات خواهد بود.
اما در دوربینهای عکاسی توانایی فوکوس روی تصاویر بصورت خودکار از اهمیت بالایی برخوردار است چراکه عکاس در حین شکار تصاویر فرصت فوکوس دستی روی سوژه را نخواهد داشت. سیستم فوکوس خودکار در دوربینهای عکاسی را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد.
Contrast Detection
این سیستم با توجه به تضادی که در بین رنگ‌های محیط وجود دارد، روی سوژه مورد نظر فوکوس می‌کند اما ضعف بزرگ این سیستم ناتوانی آن در محیط‌هایی است که از لحاظ رنگی بسیار به هم نزدیک هستند.
البته دقت این سیستم با توجه به کیفیت ساخت دوربین و سیستم به کار رفته در آن بشدت متغییر است. بیشتر دوربینهای بدون آیینه به این سیستم فوکوس خودکار مجهز هستند.
Phase Detection
طرز کار سیستم فوکوس این دوربین این گونه است که دوربین در ابتدا یک پرتوی مادون قرمز، به سمت جلو ساطع می‌کند و پس از برخورد به جسم مورد نظر منعکس شده و توسط لنز دوربین دریافت می‌شود.
سپس نرم‌افزار دوربین با احتساب زمان رفت و برگشت اشعه و سرعت آن، فاصله‌ی دوربین تا جسم را محاسبه کرده و لنز فوکوس می‌کند.
سنسور
در تمام دوربینهای عکاسی دیجیتال از قطعه‌ای کوچک اما بسیار حیاتی به نام سنسور استفاده می‌شود. در گذشته‌ای نه چندان دور قبل از عرضه دوربینهای دیجیتال به بازار این وظیفه به عهده فیلم یا همان نگاتیو‌های عکاسی بود.
در واقع سنسور دوربینهای دیجیتال از سلول‌هایی تشکیل شده است که نسبت به نور حساس هستند و هر قدر تعداد این سلول‌ها بیشتر باشد دقت دوربین نیز بیشتر خواهد بود.
طبیعی است که سنسور بزرگتر سلول‌های بیشتری را هم در خود جای می‌دهد و سبب افزایش کیفیت عکس‌ها می‌شود. البته نباید این موضوع را هم از قلم بیندازیم که کیفیت ساخت خود سنسور هم بسیار مهم است و در کیفیت عکس‌ها تاثیر بسیار چشم گیری خواهد گذاشت.
در حقیقت وظیفه‌ی این سلول‌ها این است که مقدار نور دریافت شده را به صورت اطلاعات در بیاورند و ذخیره کنند.
کراپ فکتور
برای درک این مفهوم باید با اندازه سنسورهای فول‌فریم آشنا شویم. همانطور که گفته شد هر دوربین دیجیتال در قلب خود یک سنسور را جای داده است. اندازه این سنسورها با توجه به دوربین متفاوت است.
هرقدر اندازه این سنسور بزرگتر باشد تصویر وارد شده از طریق لنز دوربین پوشش دهی بالاتری را خواهد داشت.
اگرچه سنسورهایی با اندازه ۳۶ میلیمتر یا فول‌فریم هم وجود دارند اما ما مبنای خود را اندازه ۳۶ میلیمتر یا همان فول‌فریم قرار می‌دهیم.
وقتی که ما از یک لنز ۲۰ میلیمتری که برای دوربینهای فول‌فریم طراحی شده است، استفاده می‌کنیم، اندازه دهانه لنز با اندازه سنسور فیکس است.
حال اگر همین لنز را روی یک سنسور ۱۷ میلیمتری قرار دهیم، نیمی از تصویر ورودی خارج از محدوده سنسور قرار می‌گیرد گویا از یک لنز ۴۰ میلیمتری روی دوربینهای فول فریم استفاده کرده‌ایم.
به این مفهوم کراپ فکتور گفته می‌شود. در این مثال چون سنسور ما ۱۷ میملیمتر است کراپ فکتور آن نسبت به یک دوربین فول فریم ۲ است.
این بدین معناست که اگر کاربر لنزی ۲۰ میلیمتری روی سنسوری ۱۷ میلیمتری قرار دهد، تصویری معادل یک لنز ۴۰ میلیمتری در دوربینهای فول‌فریم دریافت خواهد کرد.
نکته‌ی مثبتی که کراپ فکتورها ایجاد می‌کنند این است که تصویر تله‌تری (با زاویه‌ای بسته که می‌توان به وسیله‌ی آن از نقاط دورتری عکس گرفت) را با قیمت بسیار پایین تر به کاربر ارائه می‌دهند اما این موضوع دو نکته‌ی منفی را هم با خود به همراه دارد یکی اینکه عمل فوکوس کشیدن در لنزهایی با میلیمتر بالاتر از ۲۰۰ میلیمتر را سخت تر می‌کند و دیگری اینکه لنزهای واید (لنزهایی که تصاویر را با زاویه‌ی بازتری به نمایش می‌گذارند) این دوربین‌ها عملا تبدیل به لنزهای عادی دوربینهای فول‌فریم می‌شوند.
دیافراگم
دیافراگم در دوربینهای عکاسی به تیغه‌هایی گفته می‌شود که درون لنز قرار گرفته‌اند و با باز و بسته شدن، میزان نوری ورودی به درون لنز دوربین را تعیین می‌کنند.
طبیعتا هرقدر اندازه دیافراگم کوچکتر باشد نور کمتری وارد لنز می‌شود و هرقدر دیافراگم بیشتر باز شود نوری بیشتری به درون دوربین هجوم می‌آورد. اندازه دیافراگم را در دوربینهای عکاسی نیمه حرفه‌ای و حرفه‌ای با عددی به نام f تعیین می‌کنند.
هرقدر عدد f بزرگتر باشد اندازه دیافراگم کوچکتر خواهد بود و هر اندازه میزان عددی f کمتر باشد اندازه دیافراگم بزرگتر می‌شود.
فرض کنید یک دوربین حرفه‌ای canon را در دست دارید. هنگامی که عدد f یا همان اندازه دیافراگم را روی ۲۲ قرار می‌دهید روزنه ورودی نور در لنز بسته‌تر می‌شود و میزان نور کمتری به داخل دوربین می‌تابد.
حال اگر عدد f را روی ۹ قرار دهیم اندازه دیافراگم بزرگتر شده و نور بیشتری در دسترس کاربر قرار می‌گیرد.
نکته: با توجه به نکات گفته شده در مورد دیافراگم باید برای مکان‌هایی که تاریک هستند از عدد دیافراگم پایین تر و برای محیط‌های روشن از عدد دیافراگم بالاتر استفاده کرد.
سرعت شاتر
به میزان باز و بسته شدن دیافراگم در یک ثانیه سرعت شاتر می‌گویند. بهتر است باز هم مثالی بزنیم تا موضوع روشنتر شود.
هنگامی که کاربر سرعت شاتر دوربین خود را روی عدد ۱.۲۰۰۰ قرار می‌دهد، این موضوع بدین معنی است که روزنه دیافراگم در یک ثانیه ۲۰۰۰ بار باز و بسته می‌شود.
حال وقتی می‌گویند سرعت شاتر دوربین روی ۱۵ ثانیه قرار گرفته یعنی دیافراگم به مدت ۱۵ ثانیه باز می‌ماند. طبیعی است که سرعت شاتر بالاتر مساوی باز و بسته شدن بیشتر دیافراگم است و این امر باعث می‌شود نور کمتری به درون دوربین عکاسی وارد شود.
اگر سرعت شاتر را کاهش دهید نور بیشتری به دوربین هجوم خواهد آورد و شما را در مکان‌های تاریک یاری می‌دهد.
ایزو یا حساسیت سنسور به نور
در دوربینهای قدیمی (دوربین‌هایی که به فیلم عکاسی نیاز داشتند) به میزان حساسیت فیلم نسبت به نور، ایزو گفته می‌شد. میزان این حساسیت با اعداد (۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰، ۸۰۰ و غیره) روی فیلم نشان داده می‌شود.
پایین تر بودن شماره به معنای پایین تر بودن حساسیت فیلم و در نتیجه کم بودن نویز یا دانه‌های برفک مانند عکس (grain) است.
در دوربینهای عکاسی دیجیتال، به میزان حساسیت سنسور یا حسگر تصویر که نور در آن منعکس می شود، ایزو گفته می شود. همانطور که در خصوص فیلم عکاسی گفته شد، هرچه میزان شماره‌ها پایین تر باشد، حساسیت سنسور نیز کاهش پیدا می‌کند و نویز عکس‌ها نیز کمتر خواهد شد.
White Balance
علت زرد و نارنجی شدن عکس‌ها در نورهای نئون (تنگستن) و آبی شدن آنها در نورهای فلورسنت بخاطر درجه حرارت طیف نور است.
درجه حرارت پایین، نور را متمایل به قرمز می کند و درجه حرارت بالا به آبی. منابع مختلف نور، نور را و به تبع آن قالب رنگ را در دماهای مختلف ساطع می کنند.
با استفاده از فیلترهای آبی یا نارنجی، نور آبی یا نارنجی را جذب کرده و عدم بالانس را تصحیح می کنیم که اثر اصلی آن تغییر دمای طیف نور است.
این وظیفه در دوربینهای دیجیتال امروزی به گردن آیتمی به نام White Balance افتاده است. کاربر می‌تواند با استفاده از White Balance رنگ تصاویر خود را بصورت دقیق‌تری با توجه به نور محیط تنظیم کند.
در بعضی از دوربین‌ها علاوه بر ایتم‌های تنظیم خودکار White Balance که شرکت‌های سازنده در دوربین‌هایشان در نظر می‌گیرند، درجه کلوین هم قرار گرفته که به اجازه تغییر White Balance بصورت عددی را می‌دهد.
تنظیم دستی
در حالت تنظیم دستی دوربین‌ها یا همان حالت Manual کاربر باید با استفاده از چهار فاکتور اندازه دیافراگم، سرعت شاتر، ایزو و EV به میزان نور مناسبی دست پیدا کند.
تنها باید با سه عامل اندازه دیافراگم، ایزو و سرعت شاتر بازی کرد و با فشار دادن دکمه شاتر دوربین از تراز بودن نور آگاه شد. البته در این بین نباید نقش White Balance را فراموش کنیم.
عمق میدان
به میزان تصویر شفاف قابل مشاهده در یک عکس یا کادر دوربین عکاسی عمق میدان می‌گویند. توضیح دادن عمق میدان واقعا کار دشواری است به همین دلیل برای درک بهتر تنها کافی است به دو عکس زیر نگاهی بیندازید.
اما چگونه در تصاویر عمق میدان ایجاد می‌کنند. مساله بسیار ساده است تنها با تغییر دادن عدد f یا همان اندازه دیافراگمی که بالا به آن اشاره کردم.
اگر می‌خواهید به تصویری با عمق میدان کمتر دست پیدا کنید باید عدد f را روی مقدار کم قرار دهید، هرقدر این عدد کمتر باشد میزان عمق میدان شما هم کمتر خواهد بود.
حال اگر می‌خواهید عمق میدان تصویر شما زیاد باشد، تنها کافی است عدد f را افزایش دهید تا به عمق میدان بیشتری دست پیدا کنید.
حالت خام یا RAW
در این حالت سنسور دوربین تصویر را دریافت کرده و بدون اعمال الگو‌های رنگی آن را ذخیره می‌کند و کاربر می‌تواند خود در کامپیوتر به وسیله‌ی نرم‌افزار الگو‌های رنگی را روی تصاویر اعمال کند.
علاوه بر این تصاویر در حالت RAW از کیفیت بالایی برخوردار هستند به همین علت حجم بیشتری نیز اشغال خواهند کرد.
هنگامی که کاربر با فرمت JPEG عکس می‌گیرد، نرم‌افزار دوربین عمل فشرده سازی را بوسیله‌ی فرمت JPEG هشت بیتی انجام می‌دهد. این عکس‌ها شامل سه کانال رنگی قرمز سبز و آبی هستند و فایل ۸ بیتی در هریک از این کانال‌ها شامل دو به توان هشت یا ۲۵۶ طیف رنگی است.
اما در حالت RAW این طیف رنگی ۱۲ یا ۱۴ بیتی است (یعنی ۴۰۹۶ یا ۱۶۳۸۴ طیف رنگی را شامل می‌شود) و همین امر سبب می‌شود که کیفیت رنگ‌ها بشدت افزایش پیدا کند. همچنین در حالت خام از کیفیت عکس‌ها بسیار بالاتر هستند حجم تصاویر شاهدی بر این مدعاست.
HDR
HDR مخفف عبارت High Dynamic Range (سطح دینامیکی بالا) است. این گزینه به کاربر این قابلیت را می‌دهد تا بتواند محدوده‌ی وسیعی از سطوح روشنایی را در یک تصویر ذخیره کند.
در گذشته کاربر سه عکس با نورهای متفاوت می‌گرفت و سپس با استفاده از نرم‌افزارهایی که Photoshop یکی از آنهاست آین تصاویر را با هم ترکیب می‌کرد و به تصویر مطلوب خود دست پیدا می‌کرد.
با پیشرفت تکنولوژی این توانایی بصورت یک قابلیت روی بعضی دوربینهای عکاسی قرار گرفت (تعداد این دوربین‌ها روز به روز در حال افزایش است). بدین معنا که دوربین عکاسی بصورت همزمان چند عکس را با سطوح روشنایی مختلف ذخیره می‌کند و سپس با کمک پردازنده آنها را با هم ترکیب کرده و عکسی با سطوح روشنایی مطلوب به کاربر تحویل می‌دهد.
امروزه بسیاری از کاربران رایانه به دنبال تبلت هستند چراکه از سنگین بودن وزن لپ تاپ اذیت می‌شوند و بسیاری دیگر هم به دنبال تبلت‌هایی هستند که بتوانند از طریق سیم‌کارت بوسیله آنها در هر مکانی به اینترنت وصل شوند.
شاید نخستین چیزی که توجه کاربران را برای خرید یک تبلت به خود جلب می‌کند قیمت آن باشد که تبلت Asus Memo Pad HD از این لحاظ با توجه به امکانات سخت‌افزاری که به کاربر ارائه می‌دهد، توانسته از رقبای خود پیشی بگیرد اما این تبلت کاربردی سیم‌کارت نمی‌خورد و مشکلاتی کوچکی هم در طراحی خود دارد هرچند که از لحاظ سخت‌افزاری قدرتمند است.
طراحی
هنگامی که به طراحی این تبلت ۳۰۲ گرمی نگاهی می‌اندازیم با یک صفحه مستطیلی شکل که اندازه آن ۱۷٫۵ سانتی‌متر (۷ اینچ) است مواجه می‌شویم که در حال حاضر استاندارد معمول تبلت‌های بازار محسوب می‌شود.
هنگامی که کاربر این تبلت را در دست خود می‌گیرد، میزان استحکام بدنه توجهش را جلب خواهد کرد چراکه بدنه Asus Memo Pad HD پلاستیکی است و به نظر می‌رسد در برابر ضربات نتواند مقاومت لازم را از خود به نمایش بگذارد.
در سمت راست این تبلت دکمه‌هایی برای روشن و خاموش کردن دستگاه و کم و زیاد شدن صدای آن تعبیه شده است. یکی از ایرادهای Asus Memo Pad HD نحوه طراحی همین دکمه‌هاست چرا که شرکت سازنده آن را در محلی شیب‌دار قرار داده و کاربر هنگامی که تبلت را در دست خود گرفته به راحتی نمی‌تواند برای مثال صدای دستگاه را کم و زیاد کند.
در طرف مقابل یعنی سمت چپ این محصول یک درگاه Micro USB در نظر گرفته شده که کاربر بوسیله آن می‌تواند فایل‌های مورد نیاز خود را به داخل تبلت منتقل کند. همچنین این درگاه نقش ورودی شارژر تبلت را هم بازی می‌کند و کاربر می‌تواند با استفاده از اداپتور مخصوص تبلت را شارژ کند.
صفحه‌نمایش
اما نقطه‌ی مثبتی که سبب تمایز این تبلت با سایر رقبایش شده صفحه‌نمایش آن است، بهتر است برای درک این موضوع به دو نکته اشاره کنیم.
یکی از عواملی که در کیفیت صفحه‌نمایش تاثیر زیادی می‌گذارد تراکم پیکسلی در هر ۲٫۵ سانتی‌متر (اینچ) مربع است. برای مثال تراکم پیکسلی Asus Memo Pad HD 216 نقطه در هر مربع ۲٫۵ سانتی‌متری است که برای یک تبلت در رنج قیمت ۶۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان مناسب به نظر می‌رسد.
نکته دوم که در کیفیت صفحه‌نمایش تاثیرگذار خواهد بود، وضوح آن است. درحقیقت این وضوح با تعداد خط‌های موازی روی صفحه‌نمایش ارتباط مستقیم دارد. برای مثال هنگامی که گفته می‌شود Asus Memo Pad HD وضوحی معادل ۸۰۰ x 1280 پیکسل دارد این موضوع به این معنی است که میزان خط‌های موازی که کاربر می‌تواند آن را بوسیله چشم مسلح برروی صفحه نمایش ببیند، عدد ۸۰۰ را به خود اختصاص داده است.
اگر بخواهیم از اصطلاح‌های پیچیده چشم پوشی کنیم بهتر است بگوییم وضوح صفحه‌نمایش Asus Memo Pad HD با توجه به قیمت آن، مناسب است. البته این صفحه‌نمایش ایرادی بزرگ را در خود گنجانده است چراکه مجهز به فناوری محافظ صفحه‌نمایش برای جلوگیری از افتادن خط و خش نیست.
دوربین‌ها
تبلت مورد بحث مجهز به یک دوربین اصلی است که در پشت دستگاه به چشم می‌‍خورد و دوربین دومی هم برای آن در نظر گرفته شده که محل قرارگیری آن بالای صفحه‌نمایش است و بیشتر می‌تواند حکم یک وب کم را برای کاربر بازی کند.
دوربین اصلی این تبلت وضوحی معادل پنج مگاپیکسل دارد که کیفیت عکاسی با آن متوسط است. دوربین دوم Asus Memo Pad HD هم یک دوربین ۱٫۲ مگاپیکسلی است که کاربر می‌تواند از آن به عنوان یک آیینه استفاده کرده و همچنین این دوربین می‌تواند به کاربر در گفت‌وگو‌های تصویری اینترنتی کمک زیادی کند.
سخت‌افزار و نرم‌افزار
بارزترین ویژگی که Asus Memo Pad HD را از سایر رقبایش متمایز می‌سازد، سخت افزار آن است. این دستگاه در بررسی‌ها توانست اکثر بازی‌های سنگین را به اجرا دربیاورد. البته این موضوع با توجه به پردازنده چهار هسته‌یی ۱٫۲ گیگاهرتزی که روی این تبلت استفاده شده چندان هم دور از ذهن به نظر نمی‌رسید.
در کنار این پردازنده چهارهسته‌ای یک حافظه موقت قرار گرفته که ظرفیت آن یک گیگابایت است. اطلاعات و داده‌های مربوط به هر برنامه‌ای که می‌خواهد اجرا شود، روی RAM قرار می‌گیرد. دلیل انجام این عمل ایجاد تعادل بین سرعت پردازنده و دیسک سخت است.
از آنجایی که پردازشگرها سرعت بسیار زیادی دارند و سرعت دیسکهای سخت نسبت به آنها پایین است، رم می‌تواند با قرارگیری بین این دو یک تعادل سرعت ایجاد کند.
بنابراین مقدار رم در مواقعی که کاربر نیاز به اجرای چندین برنامه به طور همزمان را دارد و یا از برنامه‌های پر حجم استفاده می‌کند، تأثیر به سزایی در سرعت دستگاه مربوط خواهد داشت.
حداکثر میزان حافظه رم که تاکنون برای دستگاه‌های موبایل تبلت به بازار عرضه شده سه گیگابایت بوده و اکثر تبلت‌ها و گوشی‌های که قیمت بالایی یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان دارند، مجهز به رم‌های دوگیگابایتی هستند. با توجه به این موضوعات میزان حافظه موقتی که برروی Asus Memo Pad HD قرار گرفته، متوسط است.
یکی از بزرگترین ایرادهای این دستگاه که باعث می‌شود بسیاری از کاربران در هنگام خرید آن منصرف شوند این است که نمی‌توان از سیم‌کارت برروی آن استفاده کرد. همین موضوع باعث می‌شود که تنها راه اتصال کاربر به اینترنت، استفاده از فناوری اینترنت بی‌سیم یا Wi-Fi باشد. با توجه به این موضوع کاربران می‌توانند در خانه از طریق این دستگاه به اینترنت متصل شوند.
از لحاظ میزان ظرفیت داخلی دستگاه، Asus Memo Pad HD در دو ظرفیت هشت و ۱۶ گیگابایتی به بازار فروش عرضه شده که علاوه بر این کاربران می‌توانند به این ظریفت با استفاده از کارت حافظه تا ۳۲ گیگابایت اضافه کنند.
این تبلت مجهز به اندروید ۴٫۲ یعنی جیلی‌بین است که از آخرین ورژن‌های عرضه شده به بازار توسط گوگل به حساب می‌آید.
جمع‌بندی
از لحاظ سخت‌افزاری اگر از نداشتن درگاه سیم‌کارت چشم‌پوشی کنیم، Asus Memo Pad HD با توجه به قیمتی که دارد عملکرد مناسبی را از خود به نمایش گذاشته است اما از لحاظ طراحی هم می‌توان به این تبلت امتیاز پنج از ۱۰ داد چراکه جنس بدنه‌اش چندان مقاوم نیست و علاوه بر این موضوع محل قرارگیری دکمه‌ها کار کاربر را دشوار می‌کند. در کل این تبلت برای افرادی مناسب است که به تبلت به عنوان یک وسیله تفریحی نگاه می‌کنند و یا اتصال همیشگی به اینترنت برای آنها چندان مهم نیست.
Copyright @ 2014 - Technic Rayaneh Designed by گروه فنی مهندسی تکنیک رایانه 
